باسمه تعالی
إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ
 

نام ماندگار و پُر افتخار شاعر بلند آوازه خطه آذربایجان استاد میرزا حسین کریمی مراغه‌ای برای همیشه جاودانه شد و داغ بزرگی بر دل هایمان گذاشت.
صاحب نشان درجه یک هنری در شعر آئینی؛ طنزپردازی اجتماعی و مردمی بود که در مقام یک جامعه‌شناس و مردم‌شناس روحیات مردمانش و رویدادهای زمان را به خوبی دید، واقعیت‌های اجتماعی و تلخی‌ها و شیرینی‌های زندگی را به تصویر کشید و بدی‌ها و نیکی‌ها، زشتی‌ها و زیبایی‌ها را در شعرهای خود با زبان طنز بازتاب داد.
فرزند خلف «فخرالشعراء»  محمدعلی ذاکر؛ مثال پدر ادیب و شاعر خود کلمات را به رشته نظم کشید و عباراتی موزون ساخت و حقایق را در قالب دایره‌المعارف بزرگ طنز رنگارنگ به ما و نسل آینده به یادگار گذاشت.
زندگی در میان توده مردم و آشنایی وسیع وی با افکار، آرزوها و خواسته‌ها و دردهای مردم، شعر میرزا حسین کریمی را از محتوایی مردمی سرشار کرد تا دردها و مفاسد جامعه را به وجهی عریان و با محتوایی سرشار از واقعیت در قالب طنز بیان کرد.
استاد نه تنها یک ادیب فرهیخته و عارفی توانا بود بلکه با زبان شعر عشق و ارادتش را به اهل بیت علیه السلام و شهدای کربلا در آثار احرام عشق، از کعبه تا کربلا، بزم عزا، آتشکده کریمی، انتقام کربلا گفت و نوشت و اشک ریخت.
در وصف سجایای اخلاقی و ویژگی های استاد مراغه ای همین بس که رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای عزیز (مدظله العالی) فرموده اند: [استاد کریمی] در جای‌جای اشعار طنز خود مواد مخدر و آلودگی‌های جوانان که سوغات دولت‌های جهانخوار برای کشورمان بوده را به باد انتقاد گرفته و به بی‌تحرکی ملت و دولت حاکمه رژیم گذشته اشاراتی بس آگاهانه کرده است.
آن انسان فرزانه و آزاداندیش نمونه هنرمندی سخت‌کوش و شجاع در پشتیبانی از انقلاب در عرصه‌ی شعر و ادب بود و اینجانب ضایعه ارتحال ایشان را به جامعه ی هنری و ادبی انقلاب، همه هنرمندان و هنر دوستان و همه دلبستگان به زبان و ادب و شعر علی الخصوص اهالی خطه آذربایجان و شهر ادب پرور مراغه و خانواده مکرم استاد تسلیت عرض نموده و برای روح آن مؤمن پارسا و با فضیلت از درگاه خداوند متعال علودرجات و حشر با ائمه معصومین مسئلت می نمایم./
 

سید محمدعلی آل هاشم
نماینده ولی فقیه در آذربایجان شرقی
و امام جمعه تبریز